quarta-feira, 17 de junho de 2009

ÁLCOOL

ÁLCOOL
Gabriela Prado





   

            O grito





            O escuro




   

                              E então vi você

                       Entre vultos e delírios

               Só lembro de te ver


                                        Dancei curvas

                     Dancei erros

                                             Mas não me arrependi

             Louco santo excomungado

                                        Que antes mesmo eu quis

                 Hoje aponta com escárnio

            Nem sabe  mesmo o por que 

         A vergonha, como navalha

                                  Deixa

                                          a

                                          sujeira escorrer

  De olhos míopes que não me deixam

                                   De bocas vesgas que grunhem palavras

                               Santo do álcool, pequei

                                                                           não nego

                    Por tuas mãos sou condenada

                            À guilhotina do não saber

                                                        Já sem cabeça, palavras voam

                                                   Tentam a verdade

                                                                                     lhe ignoram

                                            A seita puta de puritanos

Procura o cheiro da carne viva

Arde a fogueira          Queimam as chamas         A brasa quente do moralismo

                             Transforma em mito um erro humano

           Os restos fracos ainda rastejam tentando um fim inesperado 

         Me decepciona o curinga a quem desejo

         Porém

         Pensa ele que antes foi decepcionado.